Een leven van verslaving is intens geleefd. De herstellende verslaafde heeft alle krochten van het leven verkend, alle wegen naar euforie onderzocht en op het dieptepunt ontdekt dat het leven de moeite waard is. De weg van herstel is een weg naar binnen, naar onaangeraakte pijn en bodemloos verdriet. En het is een weg naar buiten, naar hernieuwd contact met de samenleving. Zo’n levenspad geeft wijsheid, nederigheid en oprechtheid. En die houding maakt de wereld en de werkvloer een waardevollere plek.
