Je hebt veel werk en je neemt een werknemer aan die verslaafd is.
Hij heeft het eerlijk aangegeven in het gesprek. En iets in jou wist het al voordat hij het had aangegeven.
Je ziet dat je met iemand te maken hebt die kan werken als een paard en aantoonbare kwaliteiten heeft. Iemand die creatief, technische en zelfstandig is.
Je twijfelt en je bedenkt hoeveel werk er nog ligt.
Dan kies je er voor om die medewerker aan te nemen. Vanwege de continuïteit. Omdat je hem nu nodig hebt, omdat je denkt dat die medewerker in jouw mooie bedrijf het vast beter zal doen…….
En later baal je, want die medewerker viel toch uit en die verslaving bleek ernstiger dan jij hoopte.
Verslaving is chronisch en progressief! Denk nooit in de baten van de korte termijn. Menigeen heeft zich daar in verslikt.
Je kunt natuurlijk wel een coach inzetten die de medewerker begeleidt. Een coach die verstand heeft van zaken en die inzicht geeft in wat wel en wat niet werkt. Misschien heb je dan een waardevolle medewerker die gaandeweg gezonder wordt óf je weet eerder dat je toch beter afscheid kunt nemen en niet over zal gaan tot een vervolgcontract.
Wacht niet tot het allemaal is vastgelopen. Die medewerker die zo hard heeft gewerkt, kan alsnog een behoorlijke schadepost opleveren. Haal er expertise bij. Haal er een Ruischcoach bij!
