Jacco van Ravenswaaij was 12 toen hij voor het eerst twee breezers van zijn oma kreeg, dat beviel hem wel. ‘Ik heb vervelende dingen meegemaakt tijdens mijn jeugd, alcohol verdoofde de pijn.’ Het ging al snel van kwaad tot erger. ‘Coke, speed, xtc, mdma, ketamine en ga zo maar door, ik probeerde van alles. Op mijn 27ste begon ik met crack. Binnen twee jaar tijd verloor ik mijn baan, vriendin en huis. Toen ik een paar weken dakloos was, besloot ik dat ik hulp moest zoeken.’
Er volgde een detox. ‘Tijdens mijn afkickperiode kreeg ik een psychose, hierdoor heb ik tien nachten niet kunnen slapen.’ Toen het na vijf weken beter ging, besloot Jacco om naar verslavingskliniek Castle Craig in Schotland te gaan. ‘Daar heb ik ontzettend veel geleerd. Over het 12 stappenprogramma, maar ook over mijzelf.’ In die periode kwam Marian Ruisch langs om te vertellen over Ruischcoaching. ‘Werken leek toen nog zo ver weg voor mij, de gedachte dat ik alleen boodschappen zou kunnen doen was al een hele stap. Ik stond de eerste keer huilend in de supermarkt.’
Klaar voor de terugkeer
Na maanden in een safe house vol intensieve behandelingen en meetings voelde Jacco dat hij klaar was om weer aan het werk te gaan, terug de maatschappij in. Het werk dat hij vroeger deed, beveiligen, was geen optie meer. Wat hij precies wilde wist hij niet. ‘Naast beveiligen kon ik niet zoveel, dus ik meldde me aan bij Ruischcoaching.’ Jan Paul Witbreuk werd zijn coach. ‘Toen Jacco net begon was hij ontzettend gefocust op zijn herstel’, vertelt Jan Paul. ‘Dat is natuurlijk hartstikke goed, maar er waren een aantal thema’s waar hij nog niet over had nagedacht.’ Zijn financiën, huisvesting en een baan vinden bijvoorbeeld. ‘We pakten in kleine stapjes zijn problemen en angsten aan door te kijken naar de realiteit. Wat voor stappen kunnen we zetten? Wat wil hij uitgezocht hebben?’ Zo werd Jacco zich steeds bewuster van zijn situatie en kwam hij langzaam terug in de realiteit. ‘Hij dacht veel na over zijn verslaving en wat hij allemaal kapot had gemaakt. We vroegen feedback aan mensen uit zijn omgeving, van wie hij hele positieve antwoorden kreeg. Dat gaf hem kracht en liet hem inzien dat hij meer was dan alleen ‘de verslaafde’.’
Grote sprongen
Inmiddels zijn ze in de afrondende fase beland. Jacco: ‘Sinds oktober heb ik een baan waar ik het ontzettend naar mijn zin heb. Ik kan Jan Paul altijd bellen bij problemen of vragen. Het contact is heel laagdrempelig en dat is ontzettend fijn.’ Volgens Jan Paul staat Jacco ver van zijn verslaving en blijft hij goed bezig met zijn herstel. ‘Maar ook op maatschappelijk en sociaal gebied heeft Jacco grote sprongen gemaakt. Hij heeft alle problemen echt aangepakt.’ Zo voelt het voor Jacco ook. ‘Twee jaar geleden had ik helemaal niks. Nu heb ik een huis, werk, een vriendin en het contact met mijn familie en vrienden is hersteld. Maar het belangrijkste is dat ik mezelf weer terug heb. Ik ben een gelukkig mens.’
Tekst: Anne van Egeraat
